Sessie verslag

Trip naar la Plaine des Bois, Frankrijk

18 t/m 25 mei 2019

Na een gedegen voorbereiding van enkele weken waarin nog veel geregeld moest worden, vertrokken wij zaterdag 18 mei, iets later dan gepland, naar La Plaine des Bois. Een uurtje of 7 rijden gaf de routeplanner aan, mits we gebruik zouden maken van de tolwegen. Dit zouden 2 tolwegen worden voor een bedrag van totaal 20 euro heen. Aangezien het een lange rechte weg is (A1) zonder gaten in het wegdek, vonden wij dit zeker de moeite waard. 

Na een uurtje rijden vanaf Zaandam sloeg het noodlot al toe. Iemand met uitstekende laadvaardigheden verloor een lading stenen op de snelweg en we stonden anderhalf uur stil voordat de zooi was opgeruimd. 

Toen de rij auto's weer op gang kwam en we net reden gaf de boordcomputer aan dat er wat mis was met de bandenspanning en waren we genoodzaakt gelijk de eerste afslag te nemen. Bij nadere inspectie bleek er niks aan de hand met de spanning van de banden en konden we opgelucht onze weg vervolgen. 

Aangezien de regel is dat men voor 17:00 uur dient aan te komen bij La Plaine des Bois en de routeplanner een aankomst tijd van 16:30 uur aangaf besloten we wat later in de middag Bas op de hoogte te brengen van onze vertraging. Maar Bas gaf ons, voordat we de kans hadden hem te berichten, ons al een belletje met goede reis wensen en het telefoonnummer van William, één van de eigenaren van La Plaine des Bois en Lac du Grand Fontenay. We hoefden ons geen zorgen te maken.

Bij de Carp Specialist hoef je je nooit druk te maken om wat dan ook. Bas van Klaveren zorgt werkelijk voor alles en tot in de grootste puntjes en de kleinste i-tjes. Vanaf je reis heen, tot je reis terug en tijdens je verblijf.

Gelukkig is Bas van de Carp specialist niet de enige die veel geeft om zijn klanten en hen volgt om er zeker van te zijn dat alles goed gaat. Door de Franse staat word je net als door de Nederlandse staat goed in de gaten gehouden op de weg. 

Wat een gerustelling is dat zeg. Stel je voor dat je een lekke band krijgt kan de staat gelijk zien waar je stil staat :)

Na het berichten van William bleek iets later komen geen enkel probleem. Van William kregen we gelijk het nummer van Vincent door (de andere eigenaar) omdat hij niet aanwezig was dat weekend. Nadat we Vincent een bericht stuurde vroeg hij ons hem te bellen als we zouden arriveren. William spreekt uitstekend Engels maar Vinvent heeft niet zo'n talenknobbel en spreekt alleen Frans. Gelukkig zijn daar handige vertaal apps voor die communiceren makkelijk maakt. Vincent gebruikt een app waar hij Frans kan inspreken en dan verschijnt er Nederlandse tekst. Volgens mij bestaan er ook apps die vertalen van spraak naar spraak. Taal is dus geen enkele belemmering meer.

We konden heerlijk doortuffen over de nette lange weg en de reis ging zeer voorspoedig. Prijzen bij de benzinepompen  langs de tolweg lagen iets hoger dan in Nederland. Wij moesten even kijken naar de nummers van de benzine, we lazen op de pomp E5 en E10. In Nederland is E5 verkrijgbaar, in Frankrijk en andere landen is E10 verkrijgbaar. Vanaf oktober 2019 is in Nederland ook E10 verplicht. E staat voor (bio) ethanol, het getal 5 of 10 voor het percentage ethanol wat is toegevoegd.

E10 is een mengsel van 90 procent fossiele brandstof en dus 10 procent (bio)ethanol. Bio-ethanol is een alcohol dat gemaakt wordt door fermentatie uit suiker, maïs of tarwe. Ethanol is agressiever dan benzine voor zowel metalen als kunststoffen en kan daardoor motoronderdelen zoals pakkingen en afdichtingen aantasten. E10 geeft voor de meeste (90%) gewone benzine auto’s echter geen problemen. Voorts is er E5. Dat is dus voor 5 procent aangelengd met ethanol. Vaak is Euro95 in de praktijk al E5.

Aangezien het weer niet duidelijk was welke auto niet naar z'n grootje gaat van E10 pak je maar weer superplus 98 wat weer duurder is en je de staatskas weer lekker spekt. Ze verzinnen het waar je bij staat en de meeste slapen lekker verder, behalve de gele hesjes dan. Dus weer meer geld voor de staat en het volk wordt voorgespiegeld dat ze mee werken aan een gezond millieu, maar laat je niet door de linkse gekkies uit de groene hoek in de maling nemen, het valt te betwijfelen of bio ethanol wel zo goed is.  De reden: de voedselproductie kan erdoor in het gedrang komen. Op al die akkers zou anders voedsel worden geteeld. Daarnaast groeit nu het pijnlijke besef: biobrandstoffen kunnen nadelig zijn voor het klimaat. In 2008 publiceerde science een baanbrekende studie die dat aantoonde. Maar goed, nu ga ik off-topic maar ik wilde toch even de linkse waanzin aan u voorleggen. 

We gaan verder en passeren Parijs. De kriebels worden inmiddels al wat heviger.

De laatste 100km werd live per kilometer afgeteld en de spanning bouwde zich lekker. Niet veel later telden we de laatste kilometers, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 en klokslag 16:50 uur kwamen we aan bij La Plaine des Bois.

 

We reden een onverharde weg op en het stikte werkelijk overal van de meertjes. Vele prive met een stacaravan op het terrein. We passeerden Lac du Grand Fontenay en aan het eind van het hek om Fontenay lag aan de linker kant La Plaine des Bois. 

Om het hek van La Plaine des Bois zat een slot en nadat we Vincent een bericht gaven, kregen we via de app de code van het slot met de melding dat we ons gang konden gaan en dat hij er later aan kwam. We reden de auto en de aanhanger het pad op tussen de twee meren. Op de helft staat een blokhut en staat ook een paal met ketting, je kan niet verder rijden. Daar parkeerden we de auto en ontkoppelde de aanhanger.

Aangezien we deze week de enige waren op het terrein kregen wij al eerder het geweldige nieuws van Bas dat we vrij waren om de twee etangs te bevissen. Dat gaf ons geweldige extra mogelijkheden. In plaats van vissen op 140 karpers kregen wij de mogelijkheid te vissen op 280 karper en enkele enorme meervallen. Soms zit het tegen, nu zat het lekker mee. Hieronder vast een kaart van het terrein van La Plaine des Bois en Lac du Grand Fontenay.

Eerst verkenden wij het terrein van des Bois en de twee etangs. De twee meren waren vele malen groter dan dat wij ons voorgesteld hadden. Als iemand aan de andere kant van het meer staat kan je zeker niet zien hoeveel vingers hij opsteekt, over de lengte dan. Etang 1 is wat kleiner maar wel breder. Etang 2 heeft een eiland met een aantal Berkenbomen. Dat eiland leek later nog wat lastig maar dat was meer een luxe probleem omdat we allebei wilde vissen op etang 2 op de midden stek. 

Later telde ik de stappen van betonnen blokhut tot het einde van de etangs en kwam uit op 165 stappen, tel daar nog maar 40 bij op voor etang 2 (van betonnen blokhut tot het einde aan de oostkant). De breedte was ongeveer 60 stappen voor etang 1. Ik schat 40 stappen voor etang 2.

Normaal kan op de middelste stek aan etang 2, 1 persoon vissen en zal deze persoon rechts van het eiland (als je aan de overkant wil vissen)  moeten vissen of links naast het eiland of aan eigen kantje. Links naast het eiland aan de overkant was niet te doen, of je moet echt steeds naast je hengels zitten en klaar zijn om in de boot te springen. Als de stek aan de oostkant verhuurd is dan is links naast het eiland vissen sowieso uitgesloten, dan ben je op rechts aangezwezen. Wat ik al schreef, wij zaten met een luxe probleem.

Het pad waar de blokhutten staan is het pad wat je ziet tussen de 2 meren. In totaal zijn er 5 blokhutten aanwezig waarvan er één het toilet is (aan de westkant) en één hut (aan de oostkant) van beton is. De rest is van hout. In de middelste blokhut en de betonnen hut staan plastic tafels en stoelen. De tafel in de middelste blokhut mist een poot.

De middelste blokhut heeft een overhangend dak aan alle kanten wat perfect is bij regen, je kan er net je stoel onder zetten maar dan moet er geen harde zuidenwind staan. Zo wel dan zal je moeten schuilen in de blokhut wat ook geen ramp is. Zorg dan wel voor voldoende verlichtingsmogelijkheden op batterijen (er is geen elektra). Om onszelf van stroom te voorzien hadden wij een grote accu mee en een verlengstuk gekocht. Twee krokodillenklemmen voor op de polen van de accu en aan het andere eind een sigarettenaanstekerding. Daar konden we onze USB oplader in douwen om telefoons op te laden. Ga je zo'n ding kopen, let dan even op dat je de 8A neemt, gaat laden lekker snel. Let ook op de usb plug, dat die een lekkere snelheid heeft.

Ook hadden wij een omvormer mee die 12V omzet in 220. Zo konden wij onze batterijen voor camera en dergelijke opladen. Mocht je een accu meenemen en deze leeg dreigt te raken dan kan je die opladen bij Grand Fontenay.

De blokhutten horen bij de diverse swims op etang één en twee. Van binnen zijn ze geheel leeg en voorzien van grind. Je kan er voor één persoon prima je stretcher in kwijt. Een tent is dan eventueel niet nodig. Aan de andere kant, een tent is ook wel weer handig, je kan dichter bij je hengels slapen en dan je spullen droog opslaan in de blokhut. De betonnen hut is overigens een stukje groter en daar zou je in kunnen slapen én je spullen in kwijt kunnen.

Verder is er bij de ingang een pipowagen te vinden maar die is op slot, blijkbaar een soort opslagwagen. Rechts daar van ligt er een parkeerterreintje en rechts daarvan de ingang. Aan de andere kant van de pipowagen staat de blokhut met het toilet welke doorgespoeld wordt met regenwater. Overigens is dit toilet voor een karpervisser het meest idylische toilet wat je je ooit kan voorstellen. Hou je de deur open, dan kan je sch**ten met een geweldig uitzicht van springende karpers en prachtige natuur.

Wat wij nergens konden terug vinden is dat er 2 hardplastic boten aanwezig zijn. Wij konden gebruik maken van de twee boten maar het is een ander verhaal als er meerdere stekken verhuurd zijn. Dan is het gokken of je de beschikking kan hebben over een boot. Maar goed, de meeste van ons hebben er zelf een. De plastic boten zijn best onhandig maar aan de andere kant weer zeer praktisch. Boten met een dubbel gevoel waarvan het positieve gevoel uiteindelijk toch overheerst. Vooral tijdens het uitvaren, als je je hengel meeneemt in de boot, dan zijn er handige randjes waardoor je lijn makkelijk van de spoel loopt zonder dat je beugel steeds dicht klapt. Komt er water in de boot, dan zijn er geulen in de bodem van de boot zodat je niet direct natte voeten krijgt. Onhandig omdat de peddels continu uit de roeidollen schieten. Dit losten wij op door lijn aan de peddel en aan de boot te bevestigen, dit bleek later een gouden uitvinding. Anders kan je steeds met één peddel de andere gaan halen (ze drijven gelukkig). Qua stabiliteit zijn die dingen prachtig en aan de voorkant onder de boot zit een wiel zodat je easy in je eentje de boot kan verplaatsen op land. 

Wat wel lastig was, van één van de boten miste de roeidollen. Dus ons advies is, koop in NL 4 stuks roeidollen voor een paar euries en je bent voorzien, want Vincent haalde zijn schouders op toen wij hem vroegen of hij  meer dollen had. Volgens mij zijn die te koop met universele maten (gedeelte wat je in de boot steekt). Gelukkig hadden we ook zelf een rubberboot mee waardoor we maar één plastic boot nodig hadden. Roeien met één peddel is zogoedals onmogelijk in deze zeer (on)handige boten.

 

Zaterdag 18 mei, 20:00uur

Om de rust te bewaren maar vooral ook omdat we erg moe waren van de reis, besloten we instant hengels erin te gooien met PVA zakjes op plekken waar we activiteit zagen. Geen enkel teken van leven op de hengels was het gevolg. 

Doodse stilte...

De volgende dag zijn we gelijk gaan peilen en bleek onze actie van de vorige dag toch niet zo slim. Zowel etang 1 als etang 2 is de bodem hard (kiezel) tot een meter of 20 uit de kant. Daarna begint de prut. Onze instant acties waren dus recht in de modder. Het was dan ook stil zaterdag avond tot de volgende ochtend. Enkel om 22:00 uur krijgen we wat piepen op één hengel maar dat kan net zo goed een lijnzwemmer zijn geweest. Zaterdag en zondag hadden we te maken met volle maan, dus je kan bijna al raden dat we geen teken van leven hebben gehad. Wel gaf ons dit de kans om eens goed te slapen. Dat deden we dan ook al lekker vroeg.

 

Zondag 19 mei

Om 01:25 uur gewekt door een dikke run op etang 1. De hengel lag met een half drijvende noot aan eigen kantje. Maar voordat de hengel in de hand lag, ging de vis alweer los. 

Na flink wat koffie getankt te hebben zijn we in de ochtend beiden in een boot gaan peilen en scannen en kwamen we er achter dat alleen de kanten bevisbaar zijn. Rondom het meer staat het vol met bomen, in de herfst rolt al het afval van deze bomen op de bodem waarschijnlijk naar het midden, want vanaf de kant loopt de diepte naar het midden zeer snel op (tot max 4meter). Als op sommige plekken de diepte vanaf de kant de 2 meter bereikt loopt de bodem soms een stukje vlak om daarna weer steil naar beneden te lopen (tip: zoek de grenzen op tussen vast en prut). Op plekken waar veel bomen opeen staan was het ook binnen de 20 meter grens modderig (etang 1, noord-west hoek). Rondom het eiland in etang 2 is het meer stenen dan grind. Helaas overal rond beide meren obstakels in de vorm van bomen, takken en andere lastig dood materiaal. Daarover (veel) meer. Rondom het eiland is de bodem hard maar zijn de kiezels van een wat groter voormaat. Enkel dagen hebben wij een hengel dicht op het eiland gehad maar geen enkele piep mogen horen.

We gebruiken de rest van de dag om ons te installeren. We bestellen brood bij William, er is een bakker service op Fontenay, en die vraagt ons Vincent te vragen. We vragen Vincent maar geeft aan dat de bakker niet meer levert op Fontenay. We gaan er maar niet op door. Een bakkertje is in Frankrijk altijd dicht bij en als je zelf gaat kan je mooi een lekkere stock du pain aanwijzen die jouw het lekkerst lijkt. En zo'n fantastisch zoete Franse lekkernij wordt volgens mij echt niet langs gebracht door zo'n rijdende bakker.

 Iets later op de dag knopen we onderlijnen en maken de boel verder op orde. De rubber boot wordt opgeblazen, alle hengels strategisch geplaatst en niet veel later staat alles naar wenss en kunnen de vissen komen. 

Op sommige plekken in beide meren staan staafmarkers. We twijfelde eerst of deze er stonden om obstakels te markeren, of juist om schone plekken aan te geven. Na wat peilwerk leken ze te zijn geplaatst op redelijk schone plekken. En dan ga ik nu gelijk maar het grootste nadeel aankaarten, de obstakels.

We lazen het al in het verslag van Gerrie en Sharon op de site van Carp specialist. Veel obstakels, veel lossers en lijnbreuk. Wij kwamen er al snel achter dat deze obstakels ons behoorlijk dwars zouden zitten deze sessie. Maar daarover later meer in de eindconclusie onderaan dit verslag.

Maandag 20 mei

Om 02:30 uur schrik ik wakker.  Maar uiteraard in het slaapdronken gezwankel de hoofdlamp vergeten. Vlak aan de kant gaat in het pikkedonker een niet al te zware vis los  na een aantal keer geprobeert te hebben het mormel te scheppen. Dit speelde zich af op etang 2 op de middenstek (zuid/west) waar de haak voorzien van sappig/slijmerige/half drijvende witte tijgernoot, welke lag te wachten op een snoepert. Niet echt teleurgesteld maar meer met een positief gevoel dat er toch nog een vis was die wilde bijten, trek ik m'n deken over mij heen en val alweer snel in slaap.

Dan schrikken wij beide wakker om 09:30 uur van een loeiharde run op etang 1. Joris is aan de beurt en pakt zijn hengel op. Door snel je hengel verticaal rechtop te houden en een aantal stappen achteruit te lopen kan je de vis uit de obstakels houden (met dank aan de tips van Ernesto van de Carp Whisperer). Na een kort gevecht kan Joris een prachtige spiegel scheppen van 18 pond. Eindelijk, de kop is er af :)

Het ongeschonden, prachtig uitziende beest mag de sling in. Want wij kregen de vraag van Vincent om karpers boven de 7kg in de sling te doen en daarna hem te appen. Dit had als doel de vissen te chippen. Lijkt ons een goede zaak. Waarom niet je vissen chippen als je ook je hond en kat een chip laat inbrengen? Dan is je vis voor altijd traceerbaar, dus een goede manier tegen diefstal, en je kan de groei van je vissen volgen. Ook een Oostblokker die de karper stiekem op eet is dan tot de volgende dag makkelijk traceerbaar.

Tevreden zetten wij na het terug zetten van de vis een dikke pot koffie en bakken een heerlijk eitje. Het was even spannend  stil in 2 dagen. Wat zou er de rest van de dag gebeuren?

Om 12:57 uur is het raak voor mij. Een mooi runnetje op etang 2 is het gevolg en niet veel later schep ik een schattig schubje. Niet de moeite waard om te wegen, geschat op 12 pond. Ook weer een gave bek en het ziet er naar uit dat deze vis voor het eerst een net heeft gezien.

Dat gaat lekker zo. De maandag begint goed. Volle maan is opgehoepeld, zou het dan nu gaan lijken op een "run" water waarmee geadverteerd wordt? We hoeven inderdaad niet heel lang te wachten. Een rare run op de hengel op swim 3 in etang 1 doet mij rennen, een tosti vliegt door de lucht en ik breek zowat mijn nek over mijn slippers. Het vecht wel maar het voelt licht aan. Wat is dit nou weer?? Scheppen is niet nodig als de diklip boven water komt. Een dwergmeervalletje mag kijken hoe het boven water eruit ziet.

Voor sommige is zo'n vis een regelrechte ramp om te vangen maar voor mij niet. Hoe bijzonder zien deze diklippen er uit? Ik vind het een mooie vis en nog nooit heb ik er zo een gevangen en deze kan ik mooi bijschrijven op mijn species lijst.

Dan is het even wachten op de volgende vis. Maar het geeft ons mooi de kans wat te koken en te eten. Doordat er een vriezer is op het terrein van Fontenay is het koelingsprobleem, vergeleken met wild vissen, verleden tijd. De vriezer zit vol bevroren plastic flessen en daar kan je makkelijk je ontdooide flessen omruilen. Scheelt flink wat ritjes naar de supermarche. Dus een volle Surinaams/Indo rijsttafel toverde we zo uit onze koelbox. 

Als we zitten uit te buiken loop om 19:40 uur wederom een hengel af. Deze keer voor Joris op etang 1. Ook deze weet Joris uit de takken te houden en deze vis is wederom een plaatje van een vis. Met een volgvreten buik besloot deze spiegel dat het tijd was om zijn toetje te eten aan Joris zijn haak.

Tevreden nemen na het los laten (deze x hadden we geen zin de vis te slingen) weer plaats op onze stoelen. We praten wat over de goede dag die we hebben en over de weersomstandigheden die ervoor voor zorgde dat we de eerste dagen niks vingen. Lang kunnen wij niet praten want om 20:00 uur de volgende fox die het uitschreeuwde. Ook weer op etang 1 bij de marker aan de overkant (noord/oost). Joris hangt aan zijn hengel en ik zie aan zijn gezicht dat dit geen kleinte is. Joris beaamt dit ook en roept, " grote, grote). Dan gebreurt waar we bang voor waren. De vis is op geen enkele manier onder controle te houden en schiet in no-time de obstakels in. Joris houdt druk op de henegel en geeft geen millimeter toe. Ook weer dank aan Ernesto voor deze tip. Als je flink druk blijft zetten is de kans groot dat de vis weer los komt. Dan is het regelement logisch op obstakelrijk water. Joris gebruikte Korda dark matter leader van dik nylon. Dit snijdt dan niet in dooie bomen zoals dynema doet en waardoor je zeker lijnbreuk krijgt. Maar de tip van ernesto mocht deze keer niet baten, de vis weet te ontsnappen, Joris ontgoocheld achterlatend op de kant. Wat jammer was dat zeg. We hadden deze dikke zeker wel even willen bekijken.

We steken de BBQ aan om onze binnenkanten van voedsel te voorzien. BBQ is toegestaan gelukkig. De vlamfiguren geven ons een showtje weg.

 

Dan om 22:16uur is het werderom raak. Ik pak m'n hengel op die in etang 2 lag en hoop uit alle macht dat deze vis niet vast zwemt. Dat gebeurt gelukkig niet en Joris kan al snel een prachtig spiegel scheppen. Geen hele dikke maar wel een hele mooie :). Ook weer puntje gaaf.

Het kan niet op, op deze bloody monday. 5 vissen op de kant en 2 lossers. We vragen ons oprecht af of er van slapen nog wel wat komt. Voor ons een vaste prik tijdens het vissen is triktrak. Waarschijnlijk al een miljoen keer gespeeld. We winnen om en om. Maar na driekwartier, om 23:00uur komt aan het spel een einde. Het groene lampje op de ontvanger knippert als een malle en ik pak op etang 2 de hengel op maar het blijkt tevergeefs, de vis weet zich zonder obstakel los te wurmen.

Dan blijft het de rest van maandag stil. We kunnen eindelijk ons potje afmaken en kruipen vol verwachtig al vroeg onder de wol. Maar de uitrustgoeden zijn ons goed gezind en we mogen doorslapen tot 09:00 uur. Ik krijg midden in de nacht nog een run maar deze duurde kort. Na kort wikken en wegen besluit ik toch slaapdronken weer de hengel uit te varen.

Nadat ik het wol weer over mij heen trok en niet veel later liep rond te dartelen in dromenland werd ik wederom gewekt door een pieper. Maar voordat ik de hengel kon oppakken was de vis al gevlogen.... Geen zin in nog een nachtelijk roeiavontuur gooi ik de hengel uit aan eigen kant en voer lekker wat noten bij.

Dinsdag 21 mei

Ik krijg een run op etang 2, op de hengel die ik in de nacht aan eigen kant had gegooid. Maar de vissen hier lijken toch wel goed te begrijpen wat er gebeurt en deze vis gedraagt zich als een zwemmende houdini en weet zich los te maken. Enkele minuten later is Joris aan de beurt op etang 1 maar ook deze vis kan zonder obstakels zijn haak verwijderen. Goed begin van de dag, 2 lossers. Het meegenomen brood was op, nieuw brood was nodig. Joris is wat heerlijk brood gaan halen bij een bakkertje dicht bij. Stiekem hoopt de achterblijver dan een enorme vis te vangen om dese te tonen bij terugkomst van de broodhaler maar dat gebeurde deze keer niet. Tot 14:45 uur blijft het stil tot een fox weer laat horen dat ie last van zijn keel heeft. een dikke run maar tevergeefs. Weer een losser......

Tussenstand: 8 lossers, 5 op de kant.....

We maken ons zorgen, meer los dan vast. Aan onze rigs kan het niet liggen, constateerde wij, vlijmscherpe haken die tijdens eindeloos proberen met zekerheid  indraaien, moervast knopen, nee daar lag het niet aan. We hebben het vermoeden, wat later ook bevestigd wordt, hier zeker niet de eerste te zijn die hier vissen zoals geadverteerd. Dat konden we later zien aan oud nylon (die wij uiteraard keurig in de vuilniszak propten), die wij op vrijwel alle swims vonden.

Dan om 16:45 uur is het weer raak voor Joris op etang 1. Deze vis vecht toch anders dan andere dikkere soortgenoten. Tijdens de eerste glimpen van de vis zagen we een dikke graskarper boven komen. Zeer zeker ook geen ramp om te vangen, deze torpedo's gedragen zich als een oncontroleerde raket. Dus een mooi gevecht was het gevolg. 

Tevreden trekken we een biertje open nadat we de vis weer zijn vrijheid gunnen. We hebben nu 4 soorten op de kant gekregen. schub, gras en spigelkarper en een dwerg meerval. We hoopten nog steeds op die meerval van 2 meter.

Dan om 23:05 uur is het weer raak voor mij. Op swim 3 stuitert mijn hengel op zijn steunen. Na een kort sprintje blijkt ook deze vis zich niet verslikt te hebben in mijn haak. Dan om klokslag oo:oo uur krijg ik een paar piepen op etang 2 maar ik neem niet eens de moeite om op te staan. Dat blijkt terecht.

Woensdag 22 mei

Om 00:15 uur als we eigenlijk zo moe zijn om te gaan slapen gaat mijn hengel af op etang 1. Maar voordat ik bij de hengel ben is de vis al los...weer een losser.... Een kwartier later lijkt mijn teleurstelling teniet gedaan, een dikke fluiter op etang 2 maakt mij weer wakker maar ook deze vis gaat los...

Ik lig in mijn bed te luisteren naar enkele vogels die hier ook in de nacht ook naar hartelust fluiten en vraag mij af waarom...waarom zoveel lossers, dit was toch een onbevist water?? Ik val in slaap en wordt om 04:00 uur gewekt. deze keer op etang 2 een  karper die de noot niet kon laten liggen. Wachtend op een lossers dril ik de vis toch met gemak het net in. Dus het bleek maar weer dat positief denken je toch meer tevredenheid geeft. 

Een van de mooist gevangen vissen ooit, schep ik in mijn net. 

Die heilige karper gevangen in de Ganges in Varanasi te India is toch wel het toppunt uit mijn viscarriere. Zeker geen dikke maar meer door de bijzonderheid. Wie heeft ooit een karper gevangen die zijn rondjes deed tussen rottende lijken? Ik denk niemand in Nederland. Die vis blijft voor altijd bij mij op nummer 1 staan. 

Ganges karper, Varanasi India

Maar deze 2-tone uit des Bois sluit met gemak aan in het rijtje :) Deze is toch ook wel heel erg mooi en bijzonder.

En dan niet op de egotriptoer nu ook de mooiste vis van Joris :)

Gevangen in Frankrijk

De film van deze trip kunt u hier vinden: deel 1 deel 2 deel 3

Maar nu gaan we weer door met La Plaine des Bois :)

Iets later dan een half uurtje om 04:35 is Joris weer aan de beurt. Een run doet ons struikelen uit de tenten maar tevergeefs, wederom vast gezwommen in de takken... Het maakt ook niet uit of je je hengel binnen een seconde in de hand hebt of 10 seconden later, de karpers hier weten precies waar ze moeten zijn om zich vast te zwemmen. Inmiddels al een beetje gewend aan het vast zwemmen vliegen  we alweer snel rond in dromenland. De karpergoden gunnen ons een paar uur rust. Tot een uur of 08:15 uur begint mijn hengel te stuiteren in de steun op etang 2. Het voelt niet als een schub of spiegel maar het beest schiet alle kanten op. Snel weet ik dat ik een graskarper heb gehaakt. Een dikke gras van 24 pond ziet het net van binnen na een lange dril.

We zetten sterke koffie in de koffiekoker en teuren nog suf van het slapen over het water. Mooi begin van de dag zo. Net als we een stokbrood willen open snijden gaat om 09:30 uur de pieper van Joris af in etang 1. Door weer snel achteruit te lopen houd Joris met gemak de vis uit de takken en even twijfeld hij of het wel een karper is. Misschien wel een brasem. Maar als we gespannen kijken naar wat er boven komt schreeuwen we allebei tegelijk: KOIKARPER. Supergeconcentreerd om de vis niet kwijt te raken schep ik behendig de vis en een aantal boxen later ligt de vis op de mat. Wat is Joris blij met deze vis, wat zijn wij blij met deze vis :)

Het is geen monster maar deze is wel heeel erg mooi en zeker geen alledaagse vangst. Prachtig beest en deze vangen we graag nog een keer terug als hij 40 pond is geworden. 

De rest van de dag hebben we pech, heel veel pech. Om het niet saai te maken een opsomming van alle lossers de rest van de dag

12:00 uur Joris, etang 1, los / 16:00 Joris, etang 1, los / 21:30 uur Joris, etang 1, los / 22:46 uur Melvin, etang 1, los / 23:46 uur, etang 2, los....

Tussenstand na 5 dagen: Lossers 14 / Vis op de kant 9

Tsja, je kan denken wat je wil. Maar zoveel lossers is niet te wijten aan onze vis style.....

Donderdag 23 mei

Om 00:10 uur is het weer een run op Joris z'n hengel. Weer een losser en er komt een halve boom boven die vast zit aan de haak. Aan die bomm kan geen vis zich meer vast zwemmen bedenken we ons en gooien het weg op de kant. We beginnen nu een beetje te balen van al die lossers. Het water is slecht onderhouden, daarover later meer in de eindconclusie. Om 01:30 uur wordt ons gebaal omgezet in blijdschap. Joris land een prachtige gras van 24 pond. 

De lijn wordt weer netjes uitgevaren en niet veel later sluiten we onze ogen in de hoop op nog een paar aanbeten. De gebeden worden gehoord en om 02:00 uur schgrik ik wakker mij afvragend wat ik voor gepiep hoor op de achtergrond. Snel pak ik mijn hengel en gelukkig blijft deze vis los van de obstakels. Een nette spiegel van 16 pond kan geschept worden.

De rest van de nacht weer dezelfde ellende, hier maar weer een opsomming:

02:45 los / 02:50 los / 04:15 los / 04:45 los / 04:55 los / 06:15 los / 07:00 los (de laatste was een hele zware jongen)....

Een aantal takken komen boven, een aantal lijnen breken. We balen steeds meer. Niet zo zeer dat we die vissen gemist hebben maar dat er nu 24 vissen rond zwemmen met een onderlijn in hun bek..... dit kan toch niet echt de bedoeling zijn van een water waarvoor je moet betalen...

De rest van de ochtend slapen we, het spettert van de regen en door al het rennen in de nacht zijn we moe. Om 12:00 uur word Joris gewekt door een run op etang 1. Ik spring de tent uit om de vis te scheppen. Deze vis kan Joris uit de takken te halen door veel druk op de hengel te zetten. Een prachtig spiegel van 30 pond mag boven water kijken.

De vis zwemt alweer snel in zijn vertrouwde omgeving en we voorzien alle onderlijnen van nieuwe noten, nieuwe ronde nieuwe kansen. Maar karper vissen is uiterst onvoorspelbaar en alle goede hoop vervliegt. Alleen om 15:00 uur krijgt Joris nog een run op etang 1 maar je raad het waarschijnlijk al, een losser. 

De rest van de dag vullen we met koken en spellen spelen.

Vrijdag 24 mei

De laatste dag zetten we alles op alles. We zijn vroeg wakker omdat we vroeg in dromenland waren en in de nacht geen actie hebben gehad. De aantallen moeten nog wat omhoog. Alle onderlijnen worden opnieuw geknoopt, hoofdlijn wordt gecheckt op onregelmatigheden en zonodig wordt een aantal meter van de spoel getrokken. Alles moet perfect vandaag. De slib wordt zogoed als dicht gedraait om er voor te zorgen dat de vis alleen naar links en rechts kan zwemmen en niet rechtdoor de takken in. Alle hengels gaan met tijgernoten te water omdat dit aas hier toch wel favoriet is. Niet teveel voeren, een paar handjes op het haakaas is voldoende. Om 07:30 uur wordt de moeite beloond op een hengel van Joris. Maar geen verassing, een losser en een flinke boomtak komt omhoog..

We kunnen in ieder geval een berg nieuwe takken bijschrijven in ons logboek, dat dan weer wel. Demonstratief laten we deze tek rechtop staan tegen de blokhut als we vertrekken, the story of this fishing adventure. Om 11:45 uur wordt dan toch de extra moeite beloond. Joris vangt een mooie spiegel en deze gaat de sling in en geven William een bericht dat er een gechipt kan worden. 

Een uur later nog geen reactie van William. Ik besluit Vincent te appen in het Frans. Een aantal uur later komen we er achter dat de vis nog in de sling zit en we niks hebben vernomen van hem. Nogmaals app ik William en die bied excuses aan en verteld ons druk te zijn geweest. We kunnen de vis vrij laten zonder chip. Nog even snel een foto was het plan en als de vsling open geritst wordt zien we iets wat we nog nooit eerder zagen. De sling zit vol met stukjes tijgernoot. We weten dat de karper achter in zijn keel knobbels heeft waarmee hij zijn voedsel kan vermalen. De karper kan de tijgernoot niet verteren en poept weer stukjes uit. Wel een mooi gezicht zo om te zien hoe een karper de stukjes heeft kapot gekauwd.

Eigenlijk heeft een karper geheel niks aan een tijgernoot omdat de karper het niet kan verteren. Maar ze zijn er dol op, het is snoepgoed voor hen. De rest van de dag krijgen we om 16:00 uur en 17:00 uur weer runs, takkezooi natuurlijk...

Zaterdag 25 mei

Vandaag is de dag, de laatste dag. Waar is in godsnaam de tijd gebleven vragen we ons af. Bizar hoe snel de tijd is gegaan. & dagen heeft gevoeld als 2 dagen. Om 02:15 uur mag ik de laatste vis landen van deze trip. Ik ben er erg blij mee. Een lekker spiegel met bol buikje mag ik verwelkomen. Voorzichtig haal ik de haak eruit en maak snel wat foto's.

Een dikke 18 pond wordt opgeschreven. Ik duik snel mn bed weer in om nog wat uurtjes rust te pakken voor de terugreis. Maar om 03:00 uur gaat mijn hengel weer dansen op de steun en kan ik wederom een zeer mooie halve boom naar de kant trekken. Ik ben al niet eens meer verbaasd en zak snel weer in slaap. In de ochtend als we opruimen krijg ik nog een run in etang 2 maar......ach laat ook maar, je weet het al.

We pakken in, ruimen de boel op en laten de boel schoner achter dan dat we het aantroffen, dat is bij ons altijd de regel. We pakken nog snel eeven een douche op Fontenay en gooien de flessen water uit de koelbox terug in de vriezer. William vraagt ons nog even langs 
Vincent te gaan, hij is bij de receptie. Maar daar aangekomen geen Vincent. Geen zin om te wachten hangen we de chiplezer aan de klink van de deur en sturen William de volgende foto:

We bedanken hem voor de goede zorg maar doen wel melding over het aantal verloren vissen. Dat we dat toch wel heel jammer vinden. In de eindconclusie zijn reactie.

We zwaaien naar de prachtige plek waar we een week hebben verbleven. Met een dubbel gevoel waarvan het posiitieve toch overheerst zitten we al snel op de snelweg en mogen we na een aantal kilometer al de eerst ticket uit de tolwegautomaat trekken.

Eindconclusie en tips

Eindstand: 30 lossers en 14 vissen op de kant.

We wisten wat we konden verwachten van dit water. Het sessieverslag van Gerrie en Sharon (klik op de namen voor het verslag)  vertelde ons voldoende wat wij konden verwachten voordat wij dit water boekten, daarover kunnen we niks zeggen. Maar wat ik Bas al vertelde, dit water is heel slecht onderhouden. Pas in bezit van William en Vincent en naar onze mening veel te snel geopend. Een sanering en onderhoud had meer op z'n plaats geweest. Dan niet eens voor de vissers maar meer voor de vissen. Een groot deel van de 30 lossers zwemt met een onderlijn in de bek. Dit is ons inziens veel te veel. 

Om de vissen uit de obstakels te houden moesten wij soms onnodig veel druk zetten op de hengels, dat terwijl we altijd rustig willen drillen om voor de vis de vervelende ervaring niet nog vervelender te maken. Tuurlijk mogen er op een water obstakels zijn, is juist perfect omdat het mooie holding plaatsen zijn maar hier was het overduidelijk dat het bende was onder water. Eigenlijk is het water in deze staat onbevisbaar en had het ons inziens niet verhuurd mogen worden. Of je nu een meter van je hengel zit en deze binnen 3 seconden in je handen hebt of niet, het maakte niet uit. 

Het welzijn van de vis welke beschermd wordt door het regelement wordt teniet gedaan door de obstakels en deze kunnen de vissen wellicht onnodig veel schade geven.  Dat verklaard gelijk ook waarom we geen zware vissen hebben kunnen vangen. Over de zware jongens heb je de eerste minuut sowieso niks te vertellen, die gaan gewoon en zijn niet snel te keren. Die hadden dus ruim de tijd om de takken in te duiken. 

Nadat ik bovenstaande melde via de app aan William kreeg ik een breicht terug dat wij de laatste vissers waren....

De meren gaan 2 maanden dicht tot eind juli. Ze gaan de obstakels verwijderen en het water onderhouden. Er worden 3 nieuwe blokhutten neergezet en er worden nieuwe vissen van tussen de 12 en 15kg uitgezet.

Dit is uiteraard geweldig nieuws. Als dit gedaan is dan bevelen wij deze wateren van harte aan!!

Het water heeft veel potentie. De facilliteiten zijn uitstekend. Er zijn 2 douches te vinden op het terrein van Fontenay, de douche bij de receptie heeft een groot ligbad en een wastafel waar je eventueel ook je afwas kan doen. De douche achter swim 3 ziet er keurig uit en de vriezer met bevroren flessen water is echt een uitkomst. Om la Plaine des Bois staat een hek en jij heb de code van het hek. 100% veilig dus. Op eigen terrein staat het meest idillische toilet wat je je kunt bedenken. er zijn plannen om ook een douche neer te zetten, scheelt een wandeling naar Fontenay. De natuur is prachtig rondom de meren. Ga je voor rust en wil je geen achtergrond geluiden? Zoek dan maar een ander water. Er loop een brug op ongeveer 500 meter van de plas met daarop een snelweg. Constant achetergrond geluid van verkeer is het gevolg. Nog dichterbij loopt een spoorlijn, een keer of 5 komt er dagelijks een trein langs, blijkbaar spelen er veel kinderen op het spoor want regelmatig trekt de machinist van de trein aan het koordje van zijn toeter. Vlak naast de brug is er een grindbedrijf. Die vinden het leuk om overdag grint te scheppen wat je ook best wat geluid veroorzaakt. Aan elk geluid wen je snel, wij hebben er niet veel last van gehad. Meestal na 17:00 uur gaan daar de werknemers van het grindbedrijf naar hun vrouwen en trekken een fles wijn open en heb je in de avond er geen last meer van.

Op korte afstand zijn er bakkertjes zat en een grote supermarkt is op 10km te vinden. Er word je gevraagd zelf je vuilnis af te voeren. Dat is nadelig maar misschien ook begrijpelijk vanuit het oogpunt van William en Vincent. De tip die we je kunnen geven; vul je vuilniszakken zo vol (niet vol dus) dat je die bij de supermarkt zo in vuilnisbakken kan douwen. 

De bakker service op Fontenay is er wel/niet. Geen idee hoe dat nu zit. De kleine winkel in de recpetie is toegangelijk als je Vincent vraagt. Bij de receptie hangt er een super sling voor meerval, wellicht mag je die lenen wanneer nodig. 

Ze vragen van je vissen boven de 7kg in de sling te hangen om ze daarna te kunnen chippen. Volgens ons is dat geen verplichting en als wij er geen zin in hadden gingen de vissen weer terug zonder chip. Let goed op als je uitgelegd wordt hoe de scanner werkt, dat scheelt Vincent veel tijd, wij scanden een keer verkeerd en bleek de vis toch een chip te hebben.

De blokhutten worden vernieuwd, je zou er je strecher in kwijt kunnen, maar een tent is toch handiger, gebruik je blokhut als opslag en om te schuilen. 

Op etang 1 zagen we grote scholen dwerg meerval. Na de melding van deze diklippen vertelde William ons dat deze snel verwijderd zouden worden. wij hebben geen last gehad van deze, voor sommige irritante vissen, meervalletjes. In etang 1 zit ook voorn, baars en zonnebaars. Leuk om met een pennetje op te vissen als je buiten de aasperiodes toch een schub aan de haak wil slaan. Neem maden en wormen mee!

In zowel etang 1 en 2 zwemmen enkele monster meervallen van 2 meter rond. Wil je die scoren, neem dan de meest stinkende visbollen mee die je kan vinden. Het is ons helaas niet gelukt er een te vangen.

Etang 2 is vrij van vissoorten als op de foto's hierboven. wel hebben we er bass gezien, waarschijnlijk black bass, maar die hadden ook geen zin in een made of worm. 

De laatse dag kwamen er wat ganzen herrie maken maar voor de rest geen gevogelte gezien de hele week.

Op beide meren is tot 10-15 meter uit de kant is de bodem hard, daarna begint de prut. Dicht in de kanten vissen werd geadviseerd door Vincent. Hebben wij niet kunnen doen door de obstakels maar als deze geruimd zijn dan is deze tip waarschijnlijk goud waard. Het eiland is ook hard tot een paar meter uit de kant maar dit zijn grotere stenen. Wij hebben er geen leven gehad. Voer niet meer dan een kilo per keer, kregen wij als advies. Als je wil zien wat er onderwater gebeurt, in dit geval Etang 1, dan kunt u hier kijken :)

In de onderliggende map van deze pagina vind u de filmpjes van de facilliteiten en sfeerimpressie.

Als u besluit la Plaine des Bois te gaan bevissen da wensen wij u heel veel plezier!

De groeten van Joris en Melvin